Thursday, February 4, 2016

ശിശുക്കളോട് പറയുവാനുള്ളത്...


മക്കളേ...
അമ്മയുണ്ടാവുമല്ലോ...
വീട്ടിൽ....?
നീരാട്ടി മുടിചീകീ
മുഖമൊരുക്കി
ചൂടുചോറുപാത്രം
ബാഗിലാക്കി
മൂർദ്ധാവിൽ
സ്നേഹംമണക്കുന്ന
ഉമ്മയേകി....
യാത്രയാക്കുന്ന
പൊന്നമ്മച്ചി....

കാർക്കശ്യം
പൂശിയ
വാൽസല്യരൂപമായ
അച്ഛനും...
പിഞ്ചിളംമേനിയിലെ
കുത്തിവെയ്പ്പുപോലും
അമ്മയുടെ ചങ്കിൽ
കഠാരിയാഴ്തും പോലെയാണ്
മക്കൾക്കുവേണ്ടിയാണ്
ഓരോ മാതാപിതാക്കളും
ജീവിക്കുന്നത്...
സ്വയം ചിന്തിക്കാറാവുമ്പോൾ
അച്ഛനുമമ്മയുമധികപ്പറ്റാവുമോ...
നന്മയാമമ്മയെ
നടതള്ളി മാറ്റുമോ....
മക്കളേയെന്ന്
തപിക്കുന്ന നെഞ്ചകം
സ്വാർത്ഥ ലാഭങ്ങൾക്ക്
പണയപ്പെടുത്തീടുമോ....
മക്കളേ...
മറക്കരുത്
കാലം
കറങ്ങി
വരുമെന്ന
സത്യം...
നിങ്ങൾക്കായും
കാത്തിരിപ്പുണ്ടാകാം
ഇരുമ്പ്കട്ടിലിനുമീതേയൊരു
മൂട്ടയാർക്കുന്ന
ചകിരിക്കിടക്കയും
സ്വന്തം
പേരെഴുതിയൊരു
സ്റ്റീൽ പാത്രവും
തംബ്ലാറും...
മുഷിഞ്ഞുവിണ്ട
ചുമരും നോക്കി
തകർന്നിരിക്കുന്നൊരു
മനസ്സും.....
ഈശ്വരൻ
കാക്കട്ടെ...
ശുഭശിശുദിനം....

No comments:

Post a Comment